'A GENEROUS HOMESTAY' // ON CONTINUITY AND IDENTITY

MASTERPROEF

KU Leuven Sint-Lucas Gent 2020-2021

Yente Van Wesemael

INTERVIEW ARITA BAAIJENS

INDIVIDUEEL DAGBOEK // WEEK 4: 4/3 - 10/3

MOONSHOT-CONCEPT VERBEELDINGSRUIMTE

ONTWERPVARIANTEN

FASE 1:
Afgesloten kamer waarin enkele basisvoorzieningen aanwezig zijn zoals een toilet, kraantje voor water en matjes om op te zitten en slapen. Deze ruimte ligt lager dan de overige kamers achter de gesloten wanden en is gevuld met zand. Met deze fase stellen we de ontdekking van een vreemd gebied voor waarin overleven centraal staat.

FASE2:
Er schuiven twee wanden open waardoor sanitaire voorzieningen en een basis keuken toegankelijk worden. Hiermee willen de opbouw van een nieuwe stad in een nieuw gebied symboliseren. 

FASE 3:
De laatste twee wanden schuiven open waardoor extra privacy en circulatie mogelijk is. Hiermee is de nieuwe omgeving af en kan de mens zich hier volop settelen. In deze fase is het belangrijk dat de gasten merken dat hun beweging en hun vrijheid ervoor zorgen dat het zand zich verspreid en ze zelf hun verblijf laten 'overstromen'. Het zand kruipt overal en de gasten moeten zich aanpassen aan de nieuwe omstandigheden. Ze moeten een balans zoeken tussen wat ze gewend zijn en de nieuwe elementen die hun verblijf beïnvloeden.

F
A
S
E

1

F
A
S
E

2

F
A
S
E

3

FASE 1:
De helft van de verbeeldingskamer is toegankelijk voor de gasten. Deze ruimte bevat een toilet en een douche/watervoorziening, een voorraadkast en een lege ruimte. In het midden vinden we een lager gelegen cirkel waarin een zandstraal naar beneden zal lopen. In eerste instantie zou zit een zitput kunnen zijn, maar naarmate de tijd vordert zal deze put vollopen met zand.

FASE2:
Een wand draait 90° waardoor een nieuwe kamer toegankelijk wordt. Hierin vinden we een primitief kookvuur, wat extra comfort bied aan de gasten. Het zorgt ook voor meer verbondenheid en interactie tussen de gasten wanneer ze samen koken. Daarnaast worden rond vuren ook vaker verhalen vertelt en kan het verhaal over Kolmanskop, de inspiratiebron voor dit project, een extra dimensie.

FASE 3:
De laatste kamer opent zich wat extra ruimte en privacy biedt. Het zand blijft continu uit de lucht vallen via een kleine straal boven de zitput en zal de hele ruimte langzaam vullen en overnemen. Het is aan de gasten om hiermee om te gaan en ermee in harmonie te leven.

INFO KOLMANSKOP

Kolmanskop is voor de eerste keer ontdekt geweest in 1487 door Europese zeilers die rond de tip van Afrika vaarden en de Lüderitz baai ontdekten. Deze plaats markeerden ze door er een stenen kruis achter te laten.

Later in 1845 zeilde T.E. Eden naar dit gebied op zoek naar diamanten en guano, maar vond toen geen schatten waardoor hij terug gegaan is naar zijn thuisland.
In 1905 werd deze woestijnlocatie gebruikt door het Duitse leger als concentratiekamp voor gevangen Herero- en Namba-individuen. Vanaf dit moment worden diamantmijnen gebouwd en spoorlijnen aangelegd door deze Herero-slaven. Het is pas in 1908 dat Zacharias Lewale, een 'spoorarbeider' de eerste diamant vindt op 10km van de Luderitz-baai. Hoe meer diamanten men vond, hoe meer Duitsers er naar Kolmanskop kwamen en hoe groter de stad werd. In 1915, tegen het einde van WOI, vallen de Britten binnen en dwingen ze de Duitsers de macht over de stad over te dragen aan Zuid-Afrika. Toch gaat het leven in Kolmanskop gewoon door en zal men in 1928 diamanten zoeken aan de monding van de Orange-rivier. De diamanten worden dan getransporteerd naar het zuiden i.p.v. naar Duitsland.

Pas in 1950 stoppen alle mijnbouwactiviteiten in Kolmanskop en krijgt de woestijn terug de bovenhand.

Er doet een opmerkelijk verhaal de ronde over de ontdekking van Kolmanskop. Toen men voor het eerst voet zette in Namibië vond men naast de oceaan onmiddelijk de woestijn. Door het woelige water en de woeste golven tijdens stormen gingen de ontdekkingsreizigers op zoek naar een plek op het vaste land om hun kamp op te slaan. Tijdens hun wandeling vonden ze in de woestijn, op enkele kilometers van de zee verschillende skeletten van walvissen. Deze vondsten jaagden de reizigers de stuipen op het lijf. Waren de golven zo groot en krachtig dat ze walvissen zo ver landinwaarts konden meevoeren en op het droge leggen of leefde hier een monster zo groot dat het walvissen at en kon dragen in zijn bek?




Het verhaal gaat dat de eerste Duitsers op zoek naar diamanten al heel dicht bij de avond aankwamen in Lüderitz. Ze besloten hun kamp op te slaan in de woestijn en begonnen hun zoektocht naar hout en ander bruikbaar materiaal voor hun kamp. Na enkele tijd kwam een man terug, zijn armen gevuld met brandhout voor het kampvuur. De commandant zegt hem dat hij beter naar diamanten zou zoeken i.p.v. naar hout. Waarop de man zijn mond opent en een berg diamanten eruit valt. De mannen beginnen te juichen, het feest start en de zandvlakte, bedekt met diamanten en belicht door een gigantische maan, fonkelt als sterren aan de hemel.

GESCHIEDENIS

Commandant Stauch

Namibische woestijn

TEKST PROJECT VERBEELDING

optie 1

optie 2

DE ONTDEKKING VAN KOLMANSKOP

DE VONDST VAN DE EERSTE DIAMANTEN